Scenariusz zajęć

I etap edukacyjny, edukacja wczesnoszkolna

Temat: Co słychać w stawie?

Treści kształcenia:

Uczeń:

  1. Potrafi twórczo i krytycznie myśleć, rozwiązywać problemy, podejmować decyzje, pokonywać trudności o charakterze praktycznym – edukacja społeczna, treści rozszerzające,
  2. Opisuje życie w wybranych ekosystemach: w lesie, ogrodzie, parku, na łące i w zbiornikach wodnych: wie, jakie warunki są konieczne do rozwoju roślin i zwierząt w gospodarstwie domowym, w szkolnych uprawach i hodowlach itp.; jaki pożytek przynoszą zwierzęta środowisku, podaje proste przykłady – edukacja przyrodnicza (6.2),
  3. Wie, jakie znaczenie ma powietrze i woda dla życia ludzi, zwierząt i roślin – edukacja przyrodnicza (6.7b),
  4. Uczestniczy w rozmowach, także inspirowanych literaturą: zadaje pytania, udziela odpowiedzi, prezentuje własne zdanie i formułuje wnioski; poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych – edukacja polonistyczna (1.3c),
  5. Czyta teksty i recytuje wiersze, z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji – edukacja polonistyczna(1.2c),
  6. Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i w miarę możliwości korzysta ze słowników i encyklopedii przeznaczonych dla dzieci – edukacja polonistyczna (1.1c),
  7. Współpracuje z innymi w nauce szkolnej; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej – edukacja społeczna (5.4).

Cele operacyjne:

Uczeń:

Nabywane umiejętności:

Uczeń:


Środki dydaktyczne:

Metody nauczania:

Formy pracy:

Przebieg zajęć:

1. Prowadzący wita uczniów i zaprasza ich do wysłuchania wiersza Jana Brzechwy pt. Ryby, żaby i raki. Dzieciom z trudnościami słuchowymi (obniżona percepcja słuchowa, niedosłuch) lub z problemami z koncentracją uwagi można wręczyć kartę pracy Na niby nad staw z tekstem utworu, tak aby w trakcie odtwarzania materiału mogły w razie potrzeby jednocześnie śledzić tekst.

2. Po wysłuchaniu recytacji wiersza nauczyciel rozdaje pozostałym dzieciom kartę pracy Na niby nad staw. Następnie wspólnie z uczniami tworzy na tablicy lub dużym arkuszu papieru mapę myśli, która w jasny sposób ilustruje treść utworu.

Sposób wykonania mapy myśli:

Wszystkie te czynności przy opracowywaniu mapy – poza rysowaniem piktogramów – wykonują uczniowie z problemami społecznymi (zapraszani kolejno przez nauczyciela). Dopisują wyrazy pod dyktando reszty klasy, która wyszukuje je w wierszu. Nauczyciel czuwa nad całą sytuacją, tak by ułatwić dzieciom przy tablicy (lub arkuszu papieru) pozytywny odbiór w grupie.

3. Nauczyciel proponuje dzieciom przedstawienie treści wiersza za pomocą sporządzonej mapy myśli w odniesieniu do poszczególnych fragmentów utworu. Uczniowie uzdolnieni aktorsko lub literacko przytaczają kolejno wybrane strofy wiersza, a zgłaszający się chętni odczytują odpowiadające im zapisy z mapy myśli.

4. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

5. Nauczyciel wybiera ucznia uzdolnionego lingwistycznie i prosi go o wyszukanie oraz odczytanie w Encyklopedii powszechnej – Larousse hasła „staw” („Staw to naturalny lub sztuczny, bezodpływowy zbiornik wodny, niezbyt głęboki, zwykle mniejszy od jeziora”).

Następnie omawia hasło z klasą.

6. Działania w parach z kartą pracy „Co wiesz o życiu w stawie?”.

Zadaniem uczniów jest zaznaczenie zdań prawdziwych i fałszywych. Po wykonaniu ćwiczenia przedstawiciel wybranej pary czyta zdania prawdziwe, a pozostali uczniowie zgadzają się z nimi lub nie. Nauczyciel kieruje dyskusją, wyjaśniając sporne opinie.

Prowadzący zajęcia zadaje pytanie: „Jak sądzicie, dlaczego staw jest dobrym środowiskiem życia dla ryb i innych zwierząt wodnych?”. Uczniowie, wykorzystując zdobytą wiedzę, wygłaszają swoje argumenty.

7. Nauczyciel stawia przed uczniami kolejne zadanie problemowe:

 „Co powinni robić ludzie, żeby chronić stawy – środowisko życia ryb i innych zwierząt wodnych?”.

Pracę nad rozwiązaniem problemu należy podzielić na trzy etapy:

8. Podsumowanie i zakończenie.

Nauczyciel po krótkim podsumowaniu zajęć zadaje pytania, na które kolejno odpowiadają zwięźle wszyscy uczniowie:


Dodatkowo:

Minirezerwat dla płazów urządził na swojej 2-hektarowej działce w 1998 roku w Krośnie Jan Luśnia, były wicemistrz Polski w żużlu. Dwa oczka wodne zasiedlone są przez płazy ogoniaste, m.in. traszki grzebieniaste i zwyczajne, oraz płazy bezogonowe: żaby trawne, ropuchy, rzekotki drzewne. Przyrodnicza ostoja zapewnia krośnieńskim płazom jedyną szansę przeżycia[1].

Uwagi:

Tekst wiersza wykorzystanego w czasie zajęć do wydrukowania dla uczniów z trudnościami słuchowymi (obniżona percepcja słuchowa, niedosłuch) lub z problemami z koncentracją:

Jan Brzechwa Ryby, żaby i raki

 

Ryby, żaby i raki

Raz wpadły na pomysł taki,

Żeby opuścić staw, siąść pod drzewem

I zacząć zarabiać śpiewem.

No, ale cóż, kiedy ryby

Śpiewały tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

 

Karp wydął żałośnie skrzele:

„Słuchajcie mnie przyjaciele,

Mam sposób zupełnie prosty –

Zacznijmy budować mosty!”

No, ale cóż, kiedy ryby

Budowały tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

 

Rak tedy rzecze: „Rodacy,

Musimy się wziąć do pracy,

Mam pomysł zupełnie nowy –

Zacznijmy kuć podkowy!”

No, ale cóż, kiedy ryby

Kuły tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

 

Odezwie się więc ropucha:

„Straszna u nas posucha,

Coś zróbmy, coś zaróbmy,

Trochę żywności kupmy!

Jest sposób, ja wam mówię,

Zacznijmy szyć obuwie!”

No, ale cóż, kiedy ryby

Szyły tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.

 

Lin wreszcie tak powiada:

„Czeka nas tu zagłada,

Opuściliśmy staw przeciw prawu –

Musimy wrócić do stawu”.

I poszły. Lecz na ich szkodę

Ludzie spuścili wodę.

Ryby w płacz, reszta też, lecz czy łzami

Zapełni się staw? Zważcie sami,

Zwłaszcza że przecież ryby

Płakały tylko na niby,

Żaby

Na aby-aby,

A rak

Byle jak.


[1] Źródło: Krystyna Forowicz, Zakochany w żabach, w: Rzeczpospolita, 16 listopada 2000, s. X1.